De 500 kilometer gepasseerd

12 mei. Van Berlancourt naar Compiegne. Na een heerlijk nachtje slapen een goed ontbijt gehad. "Vader en moeder" zaten erbij en waren vrolijk aan het kleppen. Af en toe oui zeggen en knikken...Hopelijk op het juiste moment geknikt😉 , want het ratelde allemaal een beetje te snel..... Ze hadden vroeger kinderen opgevangen uit moeilijke gezinnen, zover begrepen we het wel. Dat verzorgende hebben ze dus gehouden.
"Moeder" heeft ook nog de volgende hostel geregeld in Compiegne, 48 km verderop. We hadden wel zin in een relaxdag. Lekker rustig aan. Op een markt wat fruit gekocht en een stokbroodje. Langs het kanaal van d'Oise de stoeltjes uitgeklapt en heerlijk in het zonnetje geluncht.
In Compiegne hadden we de pelgrimshostel helemaal voor ons zelf. Lekker gedoucht en een wasje gedaan (kunnen de fransen weer gewoon ademen als wij langs komen😉)....en hierna lopend (nee even niet fietsen) de stad in. Leuke oude stad, is een bezoekje waard.
Biertje gedronken op kosten van de buren (een lekkere Karmeliet, bedankt R&M👍) Vandaag de 500 km aangetikt. Daar mag op gedronken worden....Toen begon het toch nog te plenzen.
Henny had gister in een franse bar gehoord dat vanavond het songfestival werd uitgezonden. Jammer, want nu móest er gekeken worden. In hostel zonder wifi via telefoon geprobeerd, wat lukte, maar binnen 30 min waren de MB's op. Wel bijgekocht en toen knikkebollend zitten wachten tot Waylon aan de beurt was en weer ingeschakeld. Uitslag lezen we morgen wel (het bleek de Israëlische kip te zijn).
Nu snurken en hopen dat het morgen droog blijft.

13 mei. Van Compiegne naar Merú. De volgende ochtend, nadat we net op waren kwam één van de vrijwilligers binnen vallen. Gaf ons een standje omdat wij gisteravond om 17.30 uur niet in de hostel waren om in te checken. (Wij hadden de notitie totaal niet gezien). Zijn collega had ruim een uur zitten wachten. Hij had wel 4 croissants als ontbijt voor ons meegenomen en ons paspoort gestempeld. Toch wel vriendelijk.
Vanmorgen met een miezertje vertrokken en het was fris. Mouwtjes aan, lange pijpen aan, regenjack en broek. Een soort mummies op de fiets. Na half uurtje was het droog, maar wel de hele dag fris gebleven.
Onderweg een monsieur in een coccinelle (VW kever) achterna gereden, die ons de weg heeft gewezen naar een koffiebar. Een rommelmarkt bezocht en in de kerk van Clermont een glas in lood mozaïek van St. Jaques bekeken. Gelijk een kaarsje gebrand omdat het Moederdag is.
Weer flink geklommen met hellingen tot 7%. Op deze fietsen met ruim 20 kg bagage is het toch anders, dan met de racefiets.
Dat we deze al hebben weten te slechten, geeft moed voor de Pyreneeën. In ieder geval bij Henny.
De slaapplaatsen uit het boekje die wij op het oog hadden bleken niet meer te bestaan dus gevraagd aan een monsieur op straat of hij wat wist. Via hem en de madame van de boulangerie uiteindelijk aan geland in een mooie chambre d'hotes die nog één kamer hadden.
Ons diner op de kamer genuttigd: stokbrood, tomaten, salami, rauwe ham, camembert en een stevig biertje. Smaakte prima bij elkaar..
Vandaag zo'n 76 km gereden. Langs akkers, dorpen en mooie vergezichten. 635 hoogtemeters. We waanden ons soms op het dak van de wereld. Het weer is nog alles meegevallen. Het werd al gauw droog en alleen aan het einde van de dag nog een buitje.